toplaşmaq

toplaşmaq
глаг. собираться, собраться (сойтись, съехаться, сосредоточиться в одном месте). Konfrans iştirakçıları geniş və işıqlı salona toplaşdılar участники конференции собрались в просторном и светлом зале

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "toplaşmaq" в других словарях:

  • toplaşmaq — f. 1. Yığışmaq, bir yerə cəmləşmək, toplanmaq. <Mehrəli bəy:> Biz buraya Əmiraslan ağanın məsləhətilə toplaşmışıq. S. S. A.. <Gülüş Balaşa:> Mən bura gələrkən qapınızın yaxınlığında bir qadın yıxılmışdı. Kişilər başına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • toplaşma — «Toplaşmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dəstələşmək — qarş. Dəstə halında toplaşmaq, dəstə dəstə bir yerə toplaşmaq; qruplaşmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birədiləşməx’ — (Qazax) birləşmək, toplaşmaq. – Əzəl hər kəndin qolxozu vardı, sora birədiləşdi, bir qolxoz oldu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • comlaşmax — (Kürdəmir) toplaşmaq. – Hamısı bir yerə comlaşıb …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • coralaşməg — (Cəlilabad) toplaşmaq. – Adamlar coralaşdi bıra …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gurnaşmax — (Füzuli) istidən bir yerə toplaşmaq, sıxlaşmaq (heyvanlara aiddir) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gürnəşdəməx’ — (Gədəbəy, Hamamlı) istidən bir yerə toplaşmaq, sıxlaşmaq (qoyunlara aiddir). – Qoyunnar issidə gürnəşdənər (Hamamlı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kürnəşməx’ — (Cəbrayıl, Bakı, İmişli, Qazax, Şəmkir, Tovuz) istinin təsirindən və ya müəyyən qorxu nəticəsində həddindən artıq sıxlaşmaq, bir yerə toplaşmaq (qoyunlara aiddir). – Canavar gələndə qoyunnar kürnəşdi (Qazax); – Qoyunnar isdidən kürnəşif… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • üyüşməx’ — I (Qazax) toplaşmaq, yığılmaq. – Arı başıma elə üyüşdü ki, güjnən qaçıp qurtardım II (Bərdə, Gədəbəy, Yevlax) keyləşmək. – Əağım üyüşüf, durammıram (Yevlax); – Oxxarta otudum kun, bir dö:rdüm <də gördüm>, üyüşüf əağım, da tərpədəmmədim… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»